CEO-fraude is een algemene benaming voor een groeiende vorm van Cybercrime waarbij er gebruik wordt gemaakt van een nep-email die zogenaamd door een hoge functionaris (directeur of eigenaar) van het eigen bedrijf is gestuurd. Er wordt dan misbruik gemaakt van de zogenaamde “druk” die er achter de opdracht zit. De email adressen of de domeinnamen die worden gebruikt lijken dan erg veel op de echte.
De crimineel die zich uitgeeft als CEO of iemand anders op het hoogste niveau van het bedrijf- vraagt een financieel medewerker of andere medewerker die geautoriseerd is betalingen uit te voeren snel en vertrouwelijk een bedrag over te maken. Deze betaling gaat vaak naar het buitenland. Om vertrouwen te winnen, geeft de crimineel gegevens door van een organisatie zoals bijvoorbeeld van een (niet-bestaand) advocatenkantoor die de opdracht kan bevestigen. Vaak kennen de medewerker van de financiële administratie en de CEO elkaar niet persoonlijk. De financieel medewerker werkt bijvoorbeeld bij een filiaal of dochteronderneming elders in het (buiten)land. Mede door de afstand tussen beiden durft de financieel medewerker niet te controleren of de opdracht wel klopt.
De criminelen hebben eerder uitgevist via phishing welke personen ze precies moeten benaderen in een organisatie en mailadressen van de medewerker van de financiële administratie en CEO achterhaald. Vaak begint het fraudeproces met een valse email zogenaamd uit naam van de CEO of ander persoon in de directie van een bedrijf. Het email adres wijkt miniem af van het echte mailadres van CEO. Daarna wordt de medewerker gebeld en druk op hem of haar uitgevoerd. De medewerker wordt verteld dat spoed en vertrouwelijkheid van zeer groot belang zijn bij de betaling. De betaling wijkt qua procedure af van hetgeen normaal is in het bedrijf. Naam en rekeningnummer van de degene waar het geld naartoe moet worden overgemaakt zijn onbekend binnen het bedrijf. Omdat de betaling door een gelegitimeerd persoon wordt uitgevoerd, is de fraude moeilijk te onderscheppen en wordt de fraude niet vergoed door bank en/of verzekeraar.
Om slachtoffers te misleiden worden verschillende tactieken gebruikt. Ze maken bijvoorbeeld gebruik van “spoofing” technieken waarbij de “From” en “To” informatie van een email kan worden veranderd. De email lijkt dan van de directeur te komen maar in werkelijkheid is hij door een oplichter gestuurd. Ook worden er soms domeinnamen geregistreerd die erg veel op de domeinnaam van het bedrijf lijken. Je kunt bijvoorbeeld een letter i vervangen door een “l” (de L van Lodewijk). cees.devries@cybercrimeinfo.nl wordt cees.devries@cybercrimelnfo.nl . Deze vorm van oplichting komt in alle branches voor, in zowel grote als kleinere organisaties.
In veruit de meeste gevallen worden dergelijke praktijken geïnitieerd door een of andere vorm van social engineering om gegevens over de organisatie te verkrijgen. Denk hierbij met name aan de verschillende vormen van phishing (Bijv. Phishing, Spear-phishing, Whaling).
Niets is minder waar. Naast de financiële afdeling zijn ook andere afdelingen kwetsbaar. HR (personeelszaken) fungeert soms voor hackers als een snelweg de organisatie in. HR heeft immers toegang tot informatie over alle medewerkers in de organisatie en zijn verantwoordelijk voor de recruitment. Ze openen CV’s van honderden sollicitanten. Cybercriminelen kunnen eenvoudigweg hun malware met de CV meesturen om hun zoektocht naar bedrijfsinformatie te beginnen. Ook sturen slachtoffers van bedrijven naar aanleiding van valse emails van de belastingdienst gevoelige persoonsgegevens op zoals BSN-nummers, email-adressen, etc.
Alle leden van het management (incl. de directiesecretaresses) van een organisatie zijn een interessante doelgroep voor hackers. Ze hebben immers toegang tot interessante informatie.
Gerelateerde berichten:
Oplichting door je tegenover werknemers van een bedrijf voor te doen als de baas (CEO) het komt steeds vaker voor, blijkt uit cijfers van onder meer de Fraudehelpdesk. Ook de FBI meldt dat. Maar hoe gaat het in zijn werk?
