Waarom je niet zomaar terug moet bellen

Gepubliceerd op 10 juli 2018 om 10:13
Waarom je niet zomaar terug moet bellen

Gebeld door een nummer die je niet kent?

Bel niet zomaar terug naar een gemiste oproepen van een onbekend nummer, dit kan anders wel eens een dure aangelegenheid worden.

Het gaat hier om een vorm van fraude (wangiri-fraudewaarbij oplichters naar telefoonnummers bellen en de verbinding verbreken voordat er kan worden opgenomen.

Hoe gaan de fraudeurs nu te werk?

Zij zorgen ervoor dat u vanuit een computer gebeld wordt, waarna direct de verbinding wordt verbroken. Vervolgens ontvangt u een ‘oproep gemist’ melding. Als u naar dit nummer belt, begint de ellende. Deze nummers zijn dure betaalnummers, waarbij u vooraf niet gewaarschuwd wordt (dit betaalnummer kost... ). De kosten lopen al snel op tot € 25,- per gevoerd telefoongesprek, of meer.

Het afgelopen jaar zijn er honderden Nederlanders dupe van de Wangiri-fraude geworden, maar nauwkeurige cijfers ontbreken, zo heeft staatssecretaris Keijzer van Economische Zaken op Kamervragen van het CDA laten weten.

De fraudeurs hopen dat mensen het gemiste nummer terugbellen. Bij de terugbel poging naar deze nummers lijkt het voor de beller alsof er geen verbinding tot stand komt doordat de andere kant van de lijn compleet stil is. In werkelijkheid is er echter wel een gesprek opgezet, vaak naar verre buitenlandse landen met hoge beltarieven. In 2016 werden 90.000 Tele2-klantendupe van de Wangiri-fraude, die de schade van de telecomprovider vergoed kregen.

Aanpak

De staatssecretaris stelt dat telecomaanbieders een grote rol kunnen spelen bij de aanpak van Wangiri-fraude. Zo zijn er initiatieven genomen om telecomfraude beter te bestrijden, die ook relevant zijn voor de aanpak van Wangiri-fraude. Het gaat om zowel technische als organisatorische maatregelen die op nationaal en internationaal niveau genomen worden. "In dit kader voert de Nederlandse telecomsector reeds overleg met de ACM en het Ministerie van Economische Zaken en zijn er reeds sectorafspraken", zo laat Keijzer weten.

Ze geeft enkele voorbeelden van maatregelen die al genomen zijn of geïmplementeerd gaan worden. Het gaat onder andere om het monitoren van telefonie verkeer om fraudepatronen te herkennen, het uitwisselen van informatie tussen telecomproviders en andere belanghebbenden, het blacklisten van frauduleuze nummers en het vertragen of in geval van fraude tegenhouden van betalingen naar andere netwerken in de telecomketen.

Keijzer stelt dat mensen, naast bedachtzaam te zijn, ook zelf maatregelen kunnen nemen, zoals het laten blokkeren van buitenlandse informatie- en servicenummers. Daarnaast zijn er ook applicaties die deze nummers automatisch kunnen blokkeren. Wat betreft het vervolgen van Wangiri-fraudeurs is dit volgens de staatssecretaris een "complex, vaak internationaal spelend fraudefenomeen", wat het vinden van voldoende aanknopingspunten voor een succesvolle opsporing en vervolging soms bemoeilijkt.