EN: Click here and choose your language using Google's translation bar at the top of this page ↑
Cybercrimeinfo.nl (ccinfo.nl) is geen onderdeel van de Nederlandse Politie. Lees hier meer over wie wij zijn.
De term 'cybercrime', ook wel computercriminaliteit genoemd, is een algemene benaming voor misdrijven waarbij netwerken of computers worden gebruikt. Het is een vorm van criminaliteit met ICT (Informatie- en Communicatie Technologie) als middel en doelwit, waarbij kwaadwillenden inbreken op bijvoorbeeld een computer, telefoon of het complete netwerk van een organisatie.
U hoeft geen computer of internetaansluiting te hebben om er slachtoffer van te worden. Zo bevatten de meeste telefoons en bankpassen computerchips, die kunnen worden gemanipuleerd door cybercriminelen.
Door de anonimiteit en het massale bereik van het internet is cybercrime zeer aantrekkelijk voor cybercriminelen, omdat ze veel slachtoffers kunnen benaderen en minder kans hebben om gepakt te worden door politie en justitie. Het aantal slachtoffers neemt dan ook snel toe.
De Wet Computercriminaliteit (Cybercrime) is sinds 2006 in Nederland van kracht. Maar het arresteren van cybercriminelen is vaak moeilijk. Hackers kunnen namelijk veel manieren bedenken om via een andere computer te opereren. Zo kan een Nederlandse hacker met een gehackte computer in Duitsland een Amerikaanse bedrijfscomputer binnendringen. Hierdoor is het lastig de echte dader te traceren, maar zeker niet onmogelijk!
De motieven van cybercriminelen lopen uiteen. Veelal is dit om een grote hoeveelheid geld buit te maken of om een bedrijf schade aan te brengen, maar er zijn ook nog andere motieven. De impact is over het algemeen enorm en wordt vaak onderschat.
Wie zijn nu eigenlijk die cybercriminelen. Wie voeren al die aanvallen eigenlijk uit. Het is goed om een beeld te krijgen van dit landschap. De aanvallers zijn in 8 categorieën ingedeeld.
De cyberaanval, ook wel 'Advanced Persistent Threat' (APT) genoemd, bestaat uit verschillende fases. Voordat hackers daadwerkelijk een bedrijfsnetwerk infiltreren, gaan ze op verkenning uit. Maandenlang bestuderen ze hun doelwit om zoveel mogelijk over hem te weten te komen, zowel over de digitale als fysieke omgeving. Deze fase noemen we de verkenningsfase en vindt maanden voordat ze daadwerkelijk tot de aanval overgaan plaats.
Als hackers eenmaal de organisatie die ze willen aanvallen goed hebben bestudeerd, dringen ze daadwerkelijk binnen. Dit doen ze door middel van phishing, social engineering en andere hack methoden. Het doel van de aanvallers is om zich zo definitief mogelijk op het netwerk van hun doelwit te vestigen, zonder dat ze daarbij betrapt worden.
Na de indringingsfase volgt de laterale bewegingsfase. In dit stadium proberen hackers zoveel mogelijk controle te krijgen over de digitale omgeving van hun doelwit. Ze zoeken naar de ‘kroonjuwelen’ van de organisatie: persoonlijke of bedrijfsgevoelige gegevens. Via bestaande accounts proberen de daders toegang te krijgen tot data die normaliter ontoegankelijk voor hen is. Om dat voor elkaar te krijgen moeten ze zoveel mogelijk rechten zien te verkrijgen, het liefst zelfs admin-rechten. Deze fase noemen we de privilege-escalatiefase en vindt enkele dagen tot enkele weken voor de daadwerkelijke aanval plaats.
Als hackers toegang hebben tot voor hen relevante informatie, dan vindt de daadwerkelijke cyberaanval plaats. In deze fase, ook wel de exfiltratiefase genoemd, proberen ze ongemerkt zoveel mogelijk data te stelen. Dit moment noemen beveiligingsexperts ‘dag nul’. Soms duurt het weken of maanden voordat de IT-medewerkers van de getroffen organisatie de digitale inbraak detecteren.
Een overzicht van alle vormen:
Nu steeds meer mensen vanwege de corona-maatregelen vanuit huis werken, lijken cybercriminelen extra hun best te doen om daar misbruik van te maken. Cyberbeveiliger Tesorion zegt tegen het FD dat het aantal valse e-mailberichten de afgelopen dagen is vervijfvoudigd.
Nu er besloten is dat alle scholen en horeca dicht gaan tot 6 april, zijn er veel mensen die genoodzaakt zijn om werkzaamheden op afstand te verrichten. Het aantal mensen dat nu verbinding zal maken met het bedrijfsnetwerk zal ongekend stijgen. De toch al gespannen IT- en beveiligingsinfrastructuur staat hiermee extra onder druk. Veel organisaties zijn niet voorbereid op het massaal thuiswerken van hun werknemers en proberen de uitdagingen in real time te begrijpen, onder uitzonderlijke omstandigheden.
Cybercriminelen richten steeds vaker hun pijlen op de operationele infrastructuur van een bedrijf, naarmate die meer en meer verbonden raakt. Dat vraagt om een nieuwe security-aanpak, die zoekt naar convergentie tussen IT aan de ene kant en OT aan de andere kant, om zo het gehele bedrijfsnetwerk beter en efficiënter te beveiligen.
Steeds minder Nederlanders geven aan dat zij slachtoffer zijn geweest van traditionele vormen van criminaliteit zoals geweld, inbraak, diefstal en vernieling. De politie registreerde ook minder van deze misdrijven. Iets meer burgers zijn daarentegen slachtoffer geworden van cybercrime. Dat meldt het CBS op basis van de Veiligheidsmonitor en registratiecijfers van de politie.
Nederland loopt het hoogste risico op cybercrime in Europa. Dat blijkt uit onderzoek van beveiligingsexperts van Specops Software. Bijna 18% van alle computers kreeg de afgelopen jaren te maken met aanvallen door internetcriminelen. De hoge score van Nederland komt vooral door de aanvallen van hackers op aanbieders van clouddiensten.
Het lijkt wel of het ene na het andere bedrijf de afgelopen tijd werd gegijzeld door ransomware. Volgens de Politie is het afgelopen jaar 4.690 keer aangifte gedaan van cybercrime en was er met name een stijging te zien in de hoeveelheid ransomware aanvallen. Dat is een stijging van 64 procent vergeleken met 2018.
