EN: Click here and choose your language using Google's translation bar at the top of this page ↑

Cybercrimeinfo.nl (ccinfo.nl) is geen onderdeel van de Nederlandse Politie. Lees hier meer over wie wij zijn.


Cybercrime?


De term 'cybercrime', ook wel computercriminaliteit genoemd, is een algemene benaming voor misdrijven waarbij netwerken of computers worden gebruikt. Het is een vorm van criminaliteit met ICT (Informatie- en Communicatie Technologie) als middel en doelwit, waarbij kwaadwillenden inbreken op bijvoorbeeld een computer, telefoon of het complete netwerk van een organisatie.

U hoeft geen computer of internetaansluiting te hebben om er slachtoffer van te worden. Zo bevatten de meeste telefoons en bankpassen computerchips, die kunnen worden gemanipuleerd door cybercriminelen.

Door de anonimiteit en het massale bereik van het internet is cybercrime zeer aantrekkelijk voor cybercriminelen, omdat ze veel slachtoffers kunnen benaderen en minder kans hebben om gepakt te worden door politie en justitie. Het aantal slachtoffers neemt dan ook snel toe.

De Wet Computercriminaliteit (Cybercrime) is sinds 2006 in Nederland van kracht. Maar het arresteren van cybercriminelen is vaak moeilijk. Hackers kunnen namelijk veel manieren bedenken om via een andere computer te opereren. Zo kan een Nederlandse hacker met een gehackte computer in Duitsland een Amerikaanse bedrijfscomputer binnendringen. Hierdoor is het lastig de echte dader te traceren, maar zeker niet onmogelijk!

De motieven van cybercriminelen lopen uiteen. Veelal is dit om een grote hoeveelheid geld buit te maken of om een bedrijf schade aan te brengen, maar er zijn ook nog andere motieven. De impact is over het algemeen enorm en wordt vaak onderschat.

Wie zijn nu eigenlijk die cybercriminelen. Wie voeren al die aanvallen eigenlijk uit. Het is goed om een beeld te krijgen van dit landschap. De aanvallers zijn in 8 categorieën ingedeeld.


De cyberaanval fasen

  • Verkenningsfase

De cyberaanval, ook wel 'Advanced Persistent Threat' (APT) genoemd, bestaat uit verschillende fases. Voordat hackers daadwerkelijk een bedrijfsnetwerk infiltreren, gaan ze op verkenning uit. Maandenlang bestuderen ze hun doelwit om zoveel mogelijk over hem te weten te komen, zowel over de digitale als fysieke omgeving. Deze fase noemen we de verkenningsfase en vindt maanden voordat ze daadwerkelijk tot de aanval overgaan plaats.

Als hackers eenmaal de organisatie die ze willen aanvallen goed hebben bestudeerd, dringen ze daadwerkelijk binnen. Dit doen ze door middel van phishing, social engineering en andere hack methoden. Het doel van de aanvallers is om zich zo definitief mogelijk op het netwerk van hun doelwit te vestigen, zonder dat ze daarbij betrapt worden.

  • Laterale bewegingsfase

Na de indringingsfase volgt de laterale bewegingsfase. In dit stadium proberen hackers zoveel mogelijk controle te krijgen over de digitale omgeving van hun doelwit. Ze zoeken naar de ‘kroonjuwelen’ van de organisatie: persoonlijke of bedrijfsgevoelige gegevens. Via bestaande accounts proberen de daders toegang te krijgen tot data die normaliter ontoegankelijk voor hen is. Om dat voor elkaar te krijgen moeten ze zoveel mogelijk rechten zien te verkrijgen, het liefst zelfs admin-rechten. Deze fase noemen we de privilege-escalatiefase en vindt enkele dagen tot enkele weken voor de daadwerkelijke aanval plaats.

  • Exfiltratiefase

Als hackers toegang hebben tot voor hen relevante informatie, dan vindt de daadwerkelijke cyberaanval plaats. In deze fase, ook wel de exfiltratiefase genoemd, proberen ze ongemerkt zoveel mogelijk data te stelen. Dit moment noemen beveiligingsexperts ‘dag nul’. Soms duurt het weken of maanden voordat de IT-medewerkers van de getroffen organisatie de digitale inbraak detecteren.


De Cyber Kill Chain
Afbeelding – 200,4 KB 447 downloads

Een overzicht van alle vormen:


Leesvoer ter verdieping:

Politie Cybercrime En Gedigitaliseerde Criminaliteit
PDF – 1,7 MB 1215 downloads
Samen Tegen Cybercrime 1613881720
PDF – 625,2 KB 1029 downloads


Cybercrime blog

Maart 2021

De slechtste wachtwoorden van 2020

De hitparade van de slechtste wachtwoorden van het jaar is al een soort traditie geworden. Weet je nog dat we in 2019 een beoordeling van de 100 meest ongelukkige hebben gepubliceerd? 2020 zal geen uitzondering zijn, vooral omdat experts meer dan 5 miljard gelekte wachtwoorden hebben geanalyseerd en er iets is om verrast te worden.

Lees meer »

Kiezen tussen twee kwaden

Ambtenaren van het ministerie van Justitie en Veiligheid werken nog altijd aan een plan om encryptie af te zwakken. Daardoor willen ze berichten kunnen onderscheppen en inzien om cybercriminelen aan te pakken. Het onderwerp wordt pas na de verkiezingen behandeld, wat betekent dat het aan een volgend kabinet is om al dan niet iets met de plannen te doen.

Lees meer »

Boeven konden hun 'werk' niet doen

Afgelopen jaar kreeg de politie minder vaak te maken met traditionele vormen van criminaliteit. Het aantal meldingen van zakkenrollerij, woninginbraak en winkeldiefstal nam fors af. Tegelijkertijd registreerde de politie veel vaker online criminaliteit, waaronder verkoopfraude en hacken.

Lees meer »

Autoriteit Persoonsgegevens luidt de noodklok

De Autoriteit Persoonsgegevens luidt de noodklok. In 2020 steeg het aantal hackaanvallen met 30 procent ten opzichte van 2019. Het aantal meldingen van datalekken kwam afgelopen jaar uit op 1.173. Een groot deel van dit soort cyberincidenten is eenvoudig te voorkomen door de beveiliging op te schroeven.

Lees meer »